Өлең, жыр, ақындар

Мен – өртпін

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1745
Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.
Ойыннан өрт шықты, қарашы.
Ол өрттен дерт күшті, шамасы.
Мұң ғана жалғайтын секілді,
Мыңдаған шақырым арасын.
Сүйгізбе! Сүйгізсең, күйредің.
Өзім де күйрейтін күйдемін.
Мың атан түйені шөктірер
Мендегі бұл шердің ширегі...
Тілімді түсінгің келсе егер,
Сен өрт бол, мен емес жел сенер.
Лапылдап жанайық, басқалар
Несі бар, күйіктен өлсе өлер.
Жаныңа бір тал шоқ тастасам,
Тосылма, сені өртей бастасам.
Бұл дертті сөндіру қиын-ау
Өртімді өртіңмен баспасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл не мөлт-мөлт еткен көзде?

  • 0
  • 0

Бәлкім, мен де кешігемін,
Сен бірақ та кешіре біл...
Ойып алып әз көктемді
Тағып кеткен төсіме кім?

Толық

Сен бір күні өксисің-ау аспандай

  • 0
  • 0

Сен бір күні өксисің-ау аспандай,
Ішің толып төгілерсің жаңбырдай.
Мен сол кезде жауап қатам жасқанбай,
Шоғы сөнбей жаны күйген тандырдай.

Толық

Лағылдай сезім өлгенше

  • 0
  • 0

Лағылдай сезім өлгенше,
Лапылдап өзім көрейін.
Ішімде сөзім өлгенше,
Сөз үшін өзім өлейін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер