Өлең, жыр, ақындар

Өсімдік аты – Жұматай

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1552
Сараң да малын алдырған
Сайраған кезде жүрегім.
Шөлде де шөлін қандырған
Жыңғылға тарқан ұл едім.
Озбырлар алса бетімнен,
Жымию болды мұратым.
Ол кезде шырша секілді ем
Көгеріп, көктеп тұратын.
Мойныма оны алайын,
Күнә ма ол ортақ бір маған –
Шыбықтай қыздың талайын
Құлмақша орап, шырмағам.
Бокста көзін ісіріп
Қойғанда достың не түрлі,
Бетіне бастым қысылып,
Атқұлақ қылып бетімді.
Қалмадым қарыз-құрызға,
Қыздырып тойын досымның.
Кезімде шыққан қымызға
Күшәлә болып қосылдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтамын жанның басқа әнін

  • 0
  • 0

«Айтамын жанның басқа әнін, -
Дедім де, - үміт жоқ енді», -
Ыза боп отқа тастадым
Өзіңе жазған өлеңді.

Толық

Айыбым болса кеше жүр

  • 0
  • 0

Айыбым болса кеше жүр
Асқақтау жердің маралы.
Жырладым сені неше жыл
Жындантып неше қаланы?

Толық

Екеуіміз екі дай жолды өттік...

  • 0
  • 0

Екеуіміз екі дай жолды өттік,
Өрлерге жетелеп от кеуде.
Көп жанға дарыған сергектік,
О, Ләйлә, емге де жоқ менде.

Толық

Қарап көріңіз