Өлең, жыр, ақындар

Бір қарлығаш

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 911
Бір қарлығаш қонды кеп,
Тереземнің түбіне.
Неге жалғыз қалды деп
Жаутаңдаймен түріне.
Қанатыңмен су сеуіп,
Қайырымсыздық көрдің бе?
Іздей-іздей бір серік,
Ізін тауып келдің бе?!
Қабақтағы неткен мұң,
Жанардағы неткен наз?
Иә, бәсе, өткен күн
Мұң ба бәлем, өткен жаз?
Кел, кіре ғой бөлмеме,
Қорықпа мұңнан, мұңдаспыз.
Құс секілді пенде де,
Жалғыз жүрмей тұрмаспыз.
Жалғыз кейде қалғанда
Жабырқама, торықпа!
Жалғыздар көп жалғанда,
Жамандықтан деп ұқпа.
Кел, кіре ғой бөлмеме,
Дедім ойым дөп түсіп.
Қанатты құс пенде ме,
Лып етті де, кетті ұшып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар дүниенің бастауы

  • 0
  • 0

Бар дүниенің бастауы –
Жан-дүниеңді жасытпа.
Бәрі өтеді қас қағым,
Ұмытуға асықпа.

Толық

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Соғыстың соқалары бар,
Соны сүйреген тайынша, таналары бар,
Жұмысқа ысылған олар, қамыттан жараған олар.
Бүгінгі елдің ағасы заманның қабағын баққан,

Толық

Ауылға қайтқанда

  • 0
  • 0

Мектептен бірге қайтқан ақ сары қыз,
Әжімсіз ашық еді аспанымыз.
Әлдилеп әз көңілді сәби сезім,
Домалап өрге қарай тастарымыз.

Толық

Қарап көріңіз