Өлең, жыр, ақындар

Кіндік қан

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 629
Шыр етіп түсіп шарана
Шашалып барып жұтты ауа.
Түскендей сынап бағана
Сылқ ете түсті жүкті ана.
Тоғыз ай, тоғыз күн күткен
Бір-ақ дем екен бар медет,
Жанарға сонда нұр біткен
Әлдебір ғажап әл демеп.
Шашалып сәби, жұтты ауа
Басталғандай енді еркі.
Қуанды көптен күпті ана
Жылағанына перзенті.
Қуанды әке аптығып,
Албыртып жатты ана да.
Қамданып тойға жатты жұрт,
Қамсызы – құйттай шарана.
Кіндікті кесіп, ал, міне,
Көтеріп алды басқа ана.
Бәрі де бір сәт...Мәңгіге
Тамғаны кіндік қан ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмасу

  • 0
  • 0

Қайғырма, қалқам, беліңді енді бу бекем,
Қазаға қабір қара жер деген қу мекен.
Суытпай қоймас...Қырық күн қара жамылдың,
Сыңсыды дауыс: «Сорлы боп неге туды екем».

Толық

Сен қайдасың, мен қайдамын бұл күнде?

  • 0
  • 0

Сен қайдасың, мен қайдамын бұл күнде?
(Мүмкін сенің келмес оны білгің де...)
Жүрегіңде гүлмін, яки тікенмін,
Кездессең де басы алтын бір дүлдүлге.

Толық

Майысып алтыбақан тепкен апам

  • 0
  • 0

Майысып алтыбақан тепкен апам,
Дауысы алты қырға жеткен апам.
Толысып қызыл күрең тобылғыдай,
Жат жұртқа жаратылып кеткен апам.

Толық

Қарап көріңіз