Өлең, жыр, ақындар

Тобылғы сайға барғанда

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1143
Дүр етіп лезде бүр жарған кезде дүзген, тал,
Тобылғы сайға торыңды сайлап қызбен бар.
Қолаң шағыр мен қоламта күлгін көкпектің
Арасында аршын тұяқтар тиген іздер бар.
Тұяқтар теуіп тастаған таспа топырақ
Қияқтар көміп, аңқасы кеуіп жатып ап,
Шаңқай түсте шекесі шып-шып қызғанда
Қалқалайды кеп қызғаншақ түйежапырақ.
Тобылғы сайға, торыңды сайлап бар сонда,
Жарауы жетсе, Топайдай торың алшаңдар.
Ізге ұя салған жапырақтан бір құс пыр етіп,
Жазатайымда қайтер ең құлап қалсаңдар?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында

  • 0
  • 0

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында
Күбірлеймін ақталып ар алдында.
Заманыма көп екен бермегенім,
Бермегені бар маған заманның да.

Толық

Титімдей көңіл

  • 0
  • 0

Қайғысыз адам қайда бар,
Қайырымсыз хайуан сол шығар.
Қайғысыз емес айналаң,
Араласпай ма ол мұндар?

Толық

Арқалды

  • 0
  • 0

Арқалды – ар жағы құм, бер жағы қыр,
Жолаушы құм жағында болған ығыр.
Жотаға шыққан бетте айқай салып:
«Арқаның басы ғой деп алдағы бұл».

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер