Өлең, жыр, ақындар

Шық әлем

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 817
Дүлейдей борандағы қақырап төніп,
Жоғалып кетем табылмай түзге асам да.
Күздегі сағыныш тектес жапырақ болып
Сен мені ізде сонда.
Шыдай алмайсың, сен оған тіпті де ерсең
Бітпейтін жол бар уақытпен сыр ашып алам.
Көктемгі жарған бүрлерден шықты көрсең
Сен мені сұрашы содан.
Сұрашы содан біледі ол, біледі бәрін
Мөлт етер сосын тамшыларменен тізген мұң.
Біледі сол шық бір қыздың жүрегі барын
Ішінде жүрексіздердің.
Ізде сен солай, қараусыз жыламайын мен
Кеудеңе тағар алқадай жүз үмітті шен.
Мен шық болам да нәркескен тұла бойыммен
Дір етсе, үзіліп түсем.
Жаратты дейсің жарығым кенде ғып кімге,
Құстардан жеткен хаттардай бола алар сырым.
Мөлдір шықтайын көрінбей пенде біткенге
Бір күні жоғалам, шыным...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз аңқыған

  • 0
  • 0

Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды

Толық

Менің далам

  • 0
  • 0

Жанардан жас болып ауытқыр боз ғалам,
Бар менің ешкімге тиіссіз өз далам.
Аспанға аңсары ауғандар таңсәрі
Қолыңды соз маған!

Толық

Күн жоқта өзің жарқыра

  • 0
  • 0

Күн жоқта өзің жарқыра,
Жазу үшін жазбайтынымыздай,
Сүю үшін сүймейтініміздей,
Оятқыш үшін тұрмайтынымыздай таңғы алтыда.

Толық

Қарап көріңіз