Өлең, жыр, ақындар

Айырлар

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 822
Батылдау сал айырыңды, сал былай:
Копаң етіп көтерілсін шөмеле.
Көлеңкеңнен қимылыңды аңдымай
Бер еркіңді мынау шымыр денеге!!
Пай-пай-пай-пай! Білек қандай! Білекті
Таудың күні бір-ақ сүйіп түлетті.
Мұрын анау... мұрын «құртты» бетіңді –
Аршылмаған картопия секілді...
Тер шыққанда сергиді-ау бір бой ғажап.
Шөмелені жөнелесің ойнап ап.
Тек қиқым-шөп құйылғанда мойынға
Айыр беру – ұқсамайды ойынға.
Шөп сылдыры, айырлардың сумаңы,
Тұла бойда талшық ет боп тулады.
Айыр, айыр...
Жылт-жылт етіп көтерілді төрт жұлдыз,
Бір айырдың төрт жұлдыз – төрт бұтағы,
Ол көтерсе бір айыр шөп жоғары,
Бар аспанды көтергендей болады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, күншуақ, құйыла бер жерге осы

  • 0
  • 0

Ей, күншуақ, құйыла бер жерге осы,
Ей, күншуақ – дүниенің зердесі.
Шуақ болып жарқырашы, алғы күн,
Не берсең де – көлеңкелеп бермеші.

Толық

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 0
  • 0

О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Қарайды ол алыс түйіліп –
Барады-ау, сірә, шалғайға.
Арманшыл ойлар жиылып,
Әжім боп қатты маңдайға.

Толық

Қарап көріңіз