Нұрланып биыл да көк пен жер

Нұрланып биыл да көк пен жер,
Бүр жарып, жайқалып көк белдер.
Келгенмен сағынтқан, аңсатқан бұл Наурыз ,
күтпеген дәл мұндай, көңілсіз көктемді ел.

Далада біртүрлі бұлқыныс,
қалада мың түрлі құлшыныс.
Бекеттер бекінген,
базарлар тым-тырыс.

Хошы жоқ тірлікте күйбелең,
адамдар көңілсіз күйменен.
Олардың санасын күні, түн,
үрей бар билеген.

Үндеу мен дабылдан,
қақпалар, есіктер жабылған.
Жиналмай жұмаға жамағат,
Мешітке адам жоқ ағылған.

Көктемнің көңілді жыры жоқ,
кептердің шерулі үні жоқ.
Құс келер уақытта,
сұс келді тілі жоқ.

Әлемді шарпыған "қара дақ"
бар елді жүргенін аралап,
желіден бір шығып, кіргенше,
жаршылар жазуда жаңалап.

Заманға тыныштық,
адамға құт тілеп,
арылды дей-тұғын індет пен жұт ,түнек.
Шатты күн туса екен сүйінші сұрайтын,
«Ең соңғы дертті жан жазылып шықты», – деп...

---