Өлең, жыр, ақындар

Дәуір дерті

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2085
Дабыра мен дақпыртқа құмар ек тым,
Қауқылдаған кешегі құлады екпін.
Тынышталып бір сәтке,
Тыңдайықшы,
Не дегісі келіп тұр мына дерттің?!

Отырмыз ғой арандап, алаңдап та,
Тыңдайықшы,
Құлақ сап ғалам жаққа.
Тілін егер түсінсең мына дерттің,
Айтары бар секілді адамзатқа.

Жақсылықты жамандық жуып бітті,
Жүректер де кеткендей суып тіпті,
Оңашада отырып ойлансын – деп,
Адамзатты үйіне қуып тықты.
Зар илетіп сонан соң сор үйірген,
Заман да өтті молалар мол үйілген.
Бар болғаны үйіңе қамап қойды,
Қуып шықса қайтер ең сол үйіңнен.

Тексіздікке төр беріп күле кірген,
Тапты ма екен тілінен, тілегінен.
Байқасаңыз мына дерт,
Басқа емес,
Жайылуда адамзат жүрегінен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара шаңырақ

  • 0
  • 0

Жасырып қайтем жарамды,
Асырып қайтем бағамды.
Ауылдан ұзап көрмеген
Көшіріп алдым анамды.

Толық

Көкпар

  • 0
  • 0

Көңілің мен кеңейтіп керегеңді,
Көкпар шіркін қоздырар делебеңді.
Ұрпағына қалдырған ұлы өнерді
Бабаларым не деген көреген-ді!

Толық

Таба нан

  • 0
  • 0

Дүние түгел балқитын,
Шұғыла шашып таңынан.
Сағыныш исі аңқитын
Анамның таба нанынан.

Толық

Қарап көріңіз