Өлең, жыр, ақындар

Ақтау. Шевченко

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1237
Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Ал кеше, аптап, шөл еді,
Күн нұры сүйген көне еді.
Тарастай талай ақынның,
Тілінде арман көп еді...

Қараңғы, қатал заманда,
Қамалып қапас қамауда.
Қаһарман кобзарь жырлады,
Келерін бақыт Адамға.

Даланы сүйді тағы да,
Украинасын сағына.
Үмітпен шыбық қадады, ол
Айналды Тарас бағына.

Ақ мәрмәр тастап қаланып,
Ақтау деп атты жаңа алып,
Күліп тұр сәби – жас қала,
Теңіз бен шөлден жаралып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен барсың

  • 0
  • 0

Өлеңімнің арасында сен барсың,
Жүрегімнің жарасында сен барсың.
Айдалада өшіп қалған көліктей,
Көңілімнің даласында сен барсың.

Толық

Түнгі оттар

  • 0
  • 0

Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Толық

Өмір — бір күн

  • 0
  • 0

Ей, Тағдыр, тағы мені сынадың ба,
Онсыз да жүрмін Алла сынағында.
Пешенеме жазылған пәруана-жыл,
Құладым ба, ая деп, жыладым ба?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер