Өлең, жыр, ақындар

Ұя

  • 17.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1093
"Ұя"деген, төгілген,
Қандай шуақ сөз еді.
Өнебойы өрілген,
Мейірім-ау, өзегі.

Жүрек шіркін тулады,
Қарлығашты көргенде.
Үйректейін судағы,
Ойым сүңгіп тереңге.

Қағып сүйір қанатын,
Көк жүзінде зырлайды.
Балапанын салатын,
Ұя жасап, тынбайды.

Мәпелеген ата-ана,
Көз алдымда тұрады.
Көңіл тербеп жата ма,
Туған үйдің тұрағы.

Сол ғой ұям, ып-ыстық,
Сонда өсіппін мына мен.
Тербететін, тыныштық,
Әдемі еді бұл әлем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Санамақ

  • 0
  • 0

Бір дегенім — бірлік,
Берекелі тірлік.
Екі дегенім — елім,
Туып-өскен жерім.

Толық

Менің мектебім

  • 0
  • 0

Мектебім - бұлбұл бағынан,
Кеудеме бір нұр дарыған.
Үйрендім кешікпеуді де,
Қоңырау сыңғырларынан.

Толық

Каспий. Қызыліңір

  • 0
  • 0

Бұрынғы өмір.
Бұрынғы ауыл.
Бұрынғы ән...
Бұрынғы Күн, көкжиекке тығылған.

Толық

Қарап көріңіз