Өлең, жыр, ақындар

Сенек

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 730
Оңып кеткен түсіндей ме кенептің –
Сұрғылт тартқан боз даласы Сенектің.
Шөл далада бой түзеген теректер,
Тұрарлықтай мақтануға мен ектім.
Тауын қара… көңіл күй ғып шертем мен,
Ой жүгіртші, көз суаршы ертеңмен.
Тас найзалар – әлде көкке тіреу ме,
Тас орман ба – Персопольде өртенген?
Құмын қара – дәл өзіндей үшбұрыш,
Пирамидаларындай боп Мысырдың.
Жылы құмға жамбасымды қыздыра,
Сезімімді қияға мен ұшырдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанарлы көздің әсері

  • 0
  • 0

Жүрегімді жылы сезім орар кез,
Жарқылынан найзағайдың болар тез.
Тек сол үшін саған арнап нұр шашқан,
Керек жанар, жанға ҽсерлі марал-кәз.

Толық

Күрес

  • 0
  • 0

Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.

Толық

Ананың өмір жолдары

  • 0
  • 0

Жетпіске жасың толыпты,
Немере жиырма болыпты.
Тұңғышыңның ұлынан
Шөбере сүйдің көрікті.

Толық

Қарап көріңіз