Өлең, жыр, ақындар

Нөсер

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1164
Көкшіл теңіз… толқындарға жарылып,
Көздің нұры шексіз бұлттан жалығып.
Бір пәлені сезгендей ме мына тұт,
Дірілдейді қара терге малынып.
Долылықты салыстырып теңізбен
(Қауіп-қатер әр уақытта егіз бе ең?).
Шатыр-шұтыр сынды кенет найзағай,
Өзін аспан атойшысы дегізген.
Жарқ еткенде аспан асты жарылып,
Көк-жарықтан жанар қалды қарығып.
Дәл сол сәтте құйып кетті бұрқырап
Шелек-шелек қара нөсер ағылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір деген — қателер жиынтығы

  • 0
  • 0

Ұғып өскем табиғат дәрістерін
Сияқты еді бұл өмір жарыс керім —
Дейді бір қарт таңдана заманына,
Оймен шолып тыңдырған әр істерін.

Толық

Сұлулықты түсінер әркім қалай

  • 0
  • 0

Сыр шертеді даланың қызыл гүлі,
Гүлдің гүлі – бір қызы сыбызғылы.
Сән-сәулеті елімнің осы екеуі
Және тағы домбыра, сыбызғы үні.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Жолда қалған елімнің жүктері бар,
Жігіт болсаң – ізде, тап, бөктеріп ал.
Сөгілгенше қабырғам арқалаймын,
Көре алмассың ұлыңның төккенін ар.

Толық

Қарап көріңіз