Аза
- 0
- 0
Ертеректе көне Мысыр елінде
Салтанаттап, байлар өлсе ардақты,
Жылайтұғын жоқтаушылар жалдапты.
Атақты бір сондай қаза кезінде –
Табиғат пен көз
Табиғат бір тұрған еді құлпырып:Көкті тіреп таулары,
Жайқатылып баулары,
Бел-белесте гүл тұнып.
Бірде өзіне таңдана,
Былай деді паңдана:
«Мен болмасам тегінде,
Мына өмір өмір ме?
Тауларымнан сылдырап,
Ағып жатыр мың бұлақ,
Үйрек ұшып, қаздар қонаған көлімде.
Қысқасы, ғалам бұл,
Менсіз қараңғы».
Көз жалт етті,
Былайша саңқ етті:
«Таласпан, ерексің,
Бірақ та, баға беретін,
Көз болмаса көретін,
Сен кімге керексің?».
* * *
Көретұғын көз болмаса дұрыстап,
Табиғат – бір қуыс нақ.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Маймыл мен марал
- 0
- 0
Маймыл мен Марал дос болды,
Достардың көңлі қош болды.
Мақтауға келген кезінде
Маралың ептеп бос болды.
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
-
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі