Өлең, жыр, ақындар

Күшік пен мойнақ

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1452
Қорада Мойнақ жақсы өмір сүрді,
Жан көрсе бөтен, арсылдап үрді.
Ісіне берік, кісіге сақ деп,
Басқа иттер оны мақтасып жүрді.
Тойып ап бір күн, шуақта Мойнақ
Қисайып еді жатуды ойлап.
Күшігі келіп бір сауал қойды,
Жүретін бұрын аулада ойнап:
– Отырмын келіп ниетпен ізгі,
Таластырды бір мәселе бізді.
«Төбет» деп біреу бас исе мақтап,
Неліктен біреу «Ит» дейді Сізді?
Сол кезде Мойнақ дауысын кенеп:
– Түсінсең, – деді, – мәнісі бөлек.
Жасырмай саған шынымды айтсам,
Мықтыға – итпін, әлсізге – төбет.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгі тірі

  • 0
  • 0

Мың тоғыз жүз жиырма төрт
Неткен ауыр жыл еді?
Халық жанын қинап дерт,
Қайғы құшты жүрегі.

Толық

Барлық бақыт сенің балғын басыңда

  • 0
  • 0

Барлық бақыт сенің балғын басыңда,
Барлық шабыт сенің шалғын шашыңда.
Сол заматта кәйіп болып қаламын,
Бір иіскесем бірге отырып қасыңда.

Толық

Тізім

  • 0
  • 0

Дем беруші Сәкең боп,
Меңгеруші Мәкең боп,
Айлап жинап, жыл жинап,
Құрастырды бір жинақ.

Толық

Қарап көріңіз