Өлең, жыр, ақындар

Бүркіт пен құрт

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 705
Биік талдың бұтағына жабысып,
Тербетіліп тұрды Құрт.
Жүрген Бүркіт одан-дағы әрі ұшып,
Жоғарыдан мазақ етіп күлді күрт:
Ей, бейшара, түсіп сонша азапқа,
Тырбанып бір жеткен жерің осы-ақ па?
Уақытша тұрғаныңмен желпініп,
Құрисың-ау ұшарыңды жел біліп».
«Жеңіл күлдің шамалы, –
Деді Құрт та, – сен ұшасың жоғары,
Болғаннан соң аса мықты қанатың,
Маған ондай мүмкіншілік тиіп пе?
Тұрмын, бірақ, биікте
Қасиетіммен тез жабыса қалатын».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын Күләш

  • 0
  • 0

Айналып өте алмайтын бұбұл әсті,
Желегін желбіретіп бір гүл ашты.
Айнала күлімдеген күнге ұласты,
Айнала тамылжыған үнге ұласты,

Толық

Қаймығып қақпа алдына көп келемін

  • 0
  • 0

Қаймығып қақпа алдына көп келемін,
Үйінде бар ма, жоқ па деп келемін.
Таба алмай қайтсам-дағы қапаланып,
Келмейді саған ешбір өкпелегім.

Толық

Нар тұлға

  • 0
  • 0

Қазақтың алып тұлғасы,
Өлеңнің өрен тұнбасы –
Олжас тұр асу асқарда,
Шағылып күнге шың басы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар