Өлең, жыр, ақындар

Сағым

  • 28.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1002
Шыжып тұрған шілденің,
Тапа-тал түс шағында.
Дала деген бір керім,
Бөленеді сағымға.
Ақ толқында тербеліп,
Барлық нәрсе билейді.
Және олардың жерге елі,
Аяқтары тимейді.
Тұлпар мініп қусаңда,
Шұбатылған шашағы,
Сүріндіріп жусанға,
Арбайды да қашады.
Қиялындай баланың,
Сағым – арман, ақ құсым.
Бұларды сен даланың,
Құдыреті деп түсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пәк адамға ғайыптан

  • 0
  • 0

Пәк адамға ғайыптан,
(Дәлелім мол сүйенер).
Тағылады айыптар,
Жағылады күйелер.

Толық

Қызғанасың, сен мені қызғанасың

  • 0
  • 0

Қызғанасың, сен мені қызғанасың,
От боласың, кей-кейде мұз боласың.
Шашын талдап ес-түссіз жұлардайсың,
Көрсең тұрған қасымда қыз баласын.

Толық

Ақ көйлекпен шығып ең, сонда сенің пәктігіңді ұғып ем

  • 0
  • 0

Әлі өмірдің белесіне шықпадым,
Махаббаттан екі-ақ нәрсе ұққаным:
Дәмі мүлдем тәтті екен,
Заңы мүлдем қатты екен.

Толық

Қарап көріңіз