Өлең, жыр, ақындар

Жылымық

  • 24.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1127
Қыс. Астана…
Күн жылы,
Ашық –
Аспан түндiгi.
Жаймашуақ,
Жайдары,
Бiр күнiнен бiр күнi.

Қар – мұз болып қатқандай,
Мұз – жiбiдi тас-маңдай.
“Қарлы жаз”- деп мәз болдық,
Керемет сөз тапқандай.

“Бұл аз күнгi жылымық,
Жылымықтың сырын ұқ!..
Шыға келер ертең-ақ,
Күн қабағы құбылып.”-

Деп ескерттi үлкендер,
Бiрақ, көрмей кiм сенер?
Шалпылдатып су кешiп,
Кездi ұмыттық бүрсеңдер.

Астанада…
Ақпанда:
Ерiп кеттi ақ қар да.
Жылымыққа – жылынып,
Бөрiктi аттық аспанға…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киіктер патшасы

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде,
Ешкі жүні келтеде,
Осы біздің Жуалының жерінде,
Гүл жазира беліне,

Толық

Бұл кім?

  • 0
  • 0

Көрген жанды таң қалдырар,
Үш келiдей –
Салмағы бар…
Бойы –

Толық

Мұз-палуан

  • 0
  • 0

Жөнеп кетпей ызғып бiр,
Машиналар сырғып жүр.
Әйнек қаптап қойғандай,
Көше, алаң –

Толық

Қарап көріңіз