Өлең, жыр, ақындар

Көктемдегі түнгі елес

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1924
Түн — тылсым бақтан тіл қатты,
Мұң — бүршік жапқан гүлге ақты.
Бұл терезесін жанымның
Кім — тырсылдатқан тым қатты?
Қайырмасы:
Қайран, қаққанда таңдайын кең далам,
Қонғай ақ қанат аққулар көлге аман.
Гүл майысқанда —
Бал құмар көңіл
Тынбай ұшқанда
Кел, маған!
Мен — жимай жүрмін мүлдем ес,
Сан алдым, бірақ, гүлден өш.
Тұр бейнең әлі көзімде —
Сол көктемдегі — Түнгі Елес.
Қайырмасы.
Бақ құшаққа алған жерімнен
Мен сонда неге шегінгем?
Жел боздайды Ерте Көктемде,
Беу, терезесіз көңілден!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәуелсіздік толғауы

  • 0
  • 2

Ереуіл күнді еске алдық,
Қоңыр да салқын төске алдық.
Көз жазып қалды көшімнен —
Кезеңнен мені тосқан жұт.

Толық

Бұлт – шайыр

  • 0
  • 0

Бұлт бір шайыр — сақал - шашы киіздей,
Жер - дәптерге үңіледі ол жиі үзбей.
Жарты ай анау,
Сол шайырдың қолында

Толық

Төлегеннің тамында

  • 0
  • 0

Жер бетінен отыз жыл - сен кеткелі,
Сен кеткенде Сәби ек жөргектегі;
Біз де кеппіз отызға... ержеткелі.
Отыз көктем парағын аударыпты,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар