Өлең, жыр, ақындар

Қансонар

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1873
Бүгін сонар.
Қардың беті кілең із,
Аң қағуға аттанамыз, міне, біз.
Жемелегі желге ойнаған көрші қыз,
"Қанжығаңыз қандансын!" — деп тілеңіз ...
Сол баяғы ертектегі қарғалар
Әлі күнге қар бетімен жорғалар.
Қасқыр ізі, қарсақ ізі, түлкі ізі,
Молдаторғай, шіл мен қоян — ол да бар.
Қызыл тазы ізге түссе жаңылмай,
Көз жанарың жоталарға соғылғай —
"Қанжығаңыз қандансын!" — деп тілеп ап,
Сырт айналған сылқым қыздың жонындай.
Тұлпарлардың тұяғына жұтылып
Жер жатқанда,
Кім кетеді құтылып?!
Аңға деген құмарлығың қызға ауып,
Кешке жақын оралармыз құтырып.
Бұл Заманның біз едік қой серісі,
Болса - дағы әлгі қыздың перісі —
Түлкі-білек мойнын орап ел жата,
Алқымынан алар қасқыр терісі ...

1984 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын жыры

  • 0
  • 0

Асау көңіл — шығанға оқ па атылған,
Қанжар ма әлде қынында тот басылған?!
Ақын десем, көзіме елестейді,
Жолбарыстар тайлықпай отқа атылған.

Толық

Шағын хикая

  • 0
  • 0

"... Тұйғын емен айдындағы қуды ілген,
Сиремеуге тиіс — шулы, нулы іргем.
Бар ғаламның Жарастығын жырлаймын,
Әділетті қорғау үшін тудым мен!

Толық

Соғыс мүгедегінің әзілі

  • 0
  • 0

"Соқыр қылған жоқ, шырақ, құдай мені,
Соқырлықтың себебі былай, — деді:
Көздеріме тыққанмын көк қорғасын,
Көрмеу керек нәрселер көп болғасын!

Толық

Қарап көріңіз