Өлең, жыр, ақындар

Күзгі түн көріністері

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1612
Көтерілген қамырдай
Дөң — бұрын да ойшыл-ды.
Қаңқа-қаңқа адырды-ай —
Қасқыр тартқан қой сынды.
Ақтарылған айрандай
Бұлтты
арай шарпыды.
Алтынменен шайғандай
Айдың да оңған жалтылы.
Тулақ-жерді қақты кім,
Селдір тұман шаңытқан.
...Жұлдыздар да тап бүгін
Көз қысудан жалыққан.
Қойшы-жел жүр бұлтты айдап,
Теңізден бұлт су ішіп...
Шөп басында шық қайнап,
Жатыр көкке буы ұшып.
Жапырақты шаш дей ме? —
Шаштараз-күз аластар.
Шақырылған әскерге
Жігіт сынды ағаштар...
Көкіректе жетім мұң,
Ел көшкендей шулы айдын.
Өлең жазып отырмын
Әуеніне қурайдың.
"Қоштасу" боп ән аты
Қабысады өлеңмен.
Қайтқан құстың қанаты
Сусындайды төбемнен.
Қолын бұлғап ерке бақ,
Барады аққу, қаз қайтып—
Біздің әнді ертең-ақ
Жеткізуге жазға айтып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боран

  • 0
  • 0

Көз көрім жер көрінбей шұбарланып,
Мың сан пері ақ қардан шырақ жағып—
Есалаң жел жүйткиді қарды қуып,
Ойнақтаған қасқырдай жұмарланып.

Толық

Соғыс мүгедегінің әзілі

  • 0
  • 0

"Соқыр қылған жоқ, шырақ, құдай мені,
Соқырлықтың себебі былай, — деді:
Көздеріме тыққанмын көк қорғасын,
Көрмеу керек нәрселер көп болғасын!

Толық

Тұлпар

  • 0
  • 0

Бойынан аулақ қалып жай күнгі мұң,
Арғымақ ұшқалы түр, пай, дүлдүлің! —
Сәуріктер енді мұны тепкілемей,
Шоқтығын жұлмайды енді айғыр мұның.

Толық

Қарап көріңіз