Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2244
Тұлпарым тізгінін сүзіп,
Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.
Күн жағып отын ерінге,
Көзіңнен нұр тұнып тамды.
Қос кептер көкірегінде
Кенеттен бұлқынып қалды.
Көздерден қысылып, күнім,
Боз үйге кідіріп кірдің.
Сырыңды түсініп бүгін,
Жайыңды ұғынып тұрдым.
Көркейіп қырқам да гүлмен,
Ғажабын танытқанда алап—
Мен жаққа Тұлпарға мінген,
Тұрғансың жабықтан қарап.
Пәк көңіл кір жасыра ма,
Сырыңды мен алып кеттім.
Шат жанның сырласы—дала...
Құйғытып, жоғалып кеттім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлтегіннің қайтып оралуы

  • 0
  • 0

О, киелі Түркі Елім-ай! Тас бесік,
Неткен ғана аянышты жұрт едім.
Астанада мәз боп қалдық бас қосып,
"Отанына оралды,- деп, — Күлтегін!"

Толық

Жүрегімнің жазуы

  • 0
  • 0

Үңілсем терең жаныма,
Ұрады көзге бір елес.
Түспесе таңба арыңа,
Елесті іздеу мін емес.

Толық

Жайық

  • 0
  • 0

Ақ Жайық - ақ көйлектей ілгегі жоқ,
Көп шалған бір жағын оқ, бір жеңін от.
Айналып төбесінен кете алмаймын,
Сәуірде көшкен бұлттың дүрмегі боп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар