Жұмабекке
- 0
- 0
Жұмабек сен бір сорлы жаралған жан,
Саған да жарқырап бір атар ма таң.
Жетімдік, жоқтық, қорлық бірге туып,
Сүйенер қайтыс болды жалғыз ағаң.
Тыста—тұман, барақта — бу,
Жылт етпейді күннің көзі.
Айнала — орман сыңсыған ну,
Өзгерген бе жердің жүзі?
Сара
Сапарғали Бегалиннің Наржан үшке толғанда өлеңі ұнады