Өлең, жыр, ақындар

Найзағай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2887
Сен едің бір «құдірет»
Зәресін алған талайдың.
Жағасын ұстап, күбірлеп
Қарт әжем бұлтқа қарайтын.
Сағынтқан, көкке қол жетпей
Сен екенсің жарық, нұр.
Монтер інім, селт етпей,
Үй сайын сүйреп барып жүр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қостанаймен сөйлесу

  • 0
  • 0

Мен бір талың жайқалған даландағы,
Қайда жүрсе, сен үшін алаң жаны.
Қойым көп деп мақтанбай, ойым көп, — деп
Сен туралы тебіреніп қалам-дағы.

Толық

Қойшы түні

  • 0
  • 0

Жазғы түн. Жұлдызы көп жыпырлаған...
Күндізгі тұяқтар жоқ тыпырлаған.
Сөреге жайып қойған құрттардай-ақ,
Қой жатыр, түн аузынан тың-тыңдаған.

Толық

Есімде алғаш...

  • 0
  • 0

Есімде алғаш...
Өлең айт — деп өтіндің...
Әттең, сонда әнші болмай өкіндім,
Өлім еді тілегіңді қайтару —

Толық

Қарап көріңіз