Өлең, жыр, ақындар

Сарбай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 810
Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсы өлең

  • 0
  • 0

— Қалайын бір тыныстап,
Жазшы, құрбым, жақсы өлең!
— Тұрсың қызыл гүлге ұқсап,
Жыр асып па нақ сенен?!

Толық

Рақмет, көлеңкем

  • 0
  • 0

— Мен келгелі пунктке
Үш сауымы биенің.
Қайда жүрдің күндікке,
Бар ма істер бір емің?? —

Толық

Көкшетау естеліктерінен

  • 0
  • 0

Қол сілтеп қол тигізбес көп сылтауға,
Ем іздеп жан-тәндегі дерт сырқауға,
Қашаннан ақын жүрек аяушысы
Мен кеттім, кеттім содан Көкшетауға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар