Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1353
Айнала жым-жырт,
Қалғыған тыныш бақ.
Әзім де мүлгіп,
Отырмын тыныстап.
Тамылжып күн ыстық,
Аспан тұр жадырап.
Ызыңсыз тыныштық,
Сыбдырсыз жапырақ.
Қимылсыз қасында
Жатыпты қаламым...
Бәйтерек басына
Кенет бір қарадым.
Қозғалып тұр неге,
Бұтасы тербеліп?
Сипалап жүр әлде,
Жасырын жел келіп?
Биікке, қияға
Есуге жел ғашық.
Сондағы ұяға
Торғай жүр жем тасып.
Әлде сол торғайға
Етті ме жел сыбыр?
Кеттің, жел, сен қайда,
Қасыма кел, жүгір!
Жалықтым жым-жырттан,
Гуле, жел, бері кел.
Әр іске ынтыққан,
Ақын да әбігер.
Қозғал сен қасымда,
Тербелсін балғын бақ.
Бәйтерек басында,
Бозторғай ән шырқап.
Қозға, жел, гүлімді
Жұпары аңқысын,
Толғатып жырымды,
Кеудем бір шалқысын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маяковский

  • 0
  • 0

Тықсырып
Әшекейшіл
Ескі жырды,
Келдің сен

Толық

Кәдімгі біздің Қошқарбай

  • 0
  • 0

Көрдім оны ауылда,
Өзінің Алатауында,
Жерінде туған елінің —
Шалқып жатқан егінінің

Толық

Өлеңнің Алатаудай алыбысың

  • 0
  • 0

Өлеңнің Алатаудай алыбысың,
Далаңа жаршы болды жалын-күшің,
Өнеге бердің бізге сермелуге
Семсердей сырлы сөзбен халық үшін.

Толық

Қарап көріңіз