Өлең, жыр, ақындар

Қысмет

  • 11.05.2019
  • 0
  • 0
  • 6260
Арғынмын, атым Әсет арындаған,
Арындап ән сала ма дарымаған?
Аспанның аясында ән шалқытқан,
Бұлбұлмын даусым көкте дамылдаған.

Көмекей көк қабысын әнмен ашсам,
Төгіліп меруерт-маржан сауылдаған.
Жорғамын, жортарманмын жұрттан озған,
Майдамын майда желіс мамырлаған.

Сарайым – сабам құям пісіп-пісіп,
Қойдырман ән қымызын ой кернетіп.
Сөз – жаңбыр, даусым – дауыл, әнім – ескек,
Ойнақтап басылатын аз желдетіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырмақ үйкер

  • 0
  • 0

Қызықты қызу үсті шын ерлерге
Жүрсе де жақсы орын артық қай жерлерде.
Қызығың бір сағатқы мың күнгі өмір
Ерікті сөз сөйлейін көз көргенге.

Толық

Қисмет /2-нұсқа/

  • 0
  • 0

“Қисмет” жаралған жоқ бекер текке,
Шырқалса, көтерілер аспан көкке.
Қалықтап, жерге қонбай тұрып алар,
Шашқандай ән маржанын төңірекке.

Толық

Әпитөк

  • 0
  • 0

Көрдім де болдым құмар, сәулем, саған,
Күн туса дидарласар есен-аман, Әпитөк.
Жалғанда сенсіз маған қызық бар ма?
Тілекке жететұғын болса заман, Әпитөк!

Толық

Қарап көріңіз