Көңілден кетпейді

Ортамыздан үлкен адам — қадірлі Мұқан кетті. Орны үңірейіп қалды. Оның үлкендігі жасынан гөрі ісінде, бүгінгісінен гөрі ертеңінде, сүйкімді, сұлу мінез-қылықтарында еді. Оның бұл қасиеттерін жанды жемпаз ұзақ ауру мойыта алмады. Көңілін сұрай талай бардым. Жасыған, тіршілік, творчестволық, үміт армандардан айныған бір кезін көре алмадым. Етінен арылып, тек сіңірге ілініп жатса да жұртшылық әңгімелері, тіпті жолдастық әзіл-қалжың аузынан түскен жоқ.

Есіл ерді сұм ажал алып тынды. Бірақ, Мұқанның көркем бейнесі, халықтың көңіліне еккен жемістері күн өткен сайын, еске алған сайын бойлап өсе бермек.

Әттең, қимас жолдастан, аяулы достан өмірінің ең қызықты шағында айырылдық. Сайып келгенде арманның үлкені кеп жасау емес, көп істеп, бірегей істеп, артқа үлкен мұра қалдыру ғой. Мұқан қалдырған мұра халқының алтын қазынасына қосылды. Жаңа қазақтың жаңа ән-күйін жасауда Мұқан Төлебаев есімі көрнекті композиторлар қатарында тұруы да күмәнсіз. Көзден кеткенмен көңілден кетпейді ол.

1960