Өлең, жыр, ақындар

Құрма екен деп...

Ел адамдары ара қоналқы жерден қажыларды қарсы алады. Қажылардан «тәбәрік» деп алған құрмаларын Жұмабек бір дорбаға салып жинайды, ешкімге бермейді, шана үстінде бүркеніп отырып өзі аған жейді.

Жұмабекті тәлкек етіп, қайтер екен деген замандастары өткен түнде қонған ауылда оның құрмаларын алып, дорбасына түйенің қатқан құмалақтарын салып қойған екен. Оны Жұмабек сезбейді, жолшыбай анда-санда біреуін аузына салып, шайнай береді.

Замандастық қалжың құпиясы ашылады. Сараңдығынан соққы көрген аңқау Жұмабек ұялғаннан: «Құрма екен деп...» құрма орнына нәжіс жегенін мойындапты.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз