Сәлем саған туған ел
Сыр бойындай баулардан,
Алатаудай таулардан,
Сарыарқадай даламнан,
Теңіз Каспий, Аралдан,
Мақалалар Өлеңдер Жоспарлар Мақал-мәтелдер Ұлағатты сөздер
Сыр бойындай баулардан,
Алатаудай таулардан,
Сарыарқадай даламнан,
Теңіз Каспий, Аралдан,
Күй ойнайды қазағымның қанында,
Күй ойнайды қазағымның жанында.
Жүрегінің, жүрегінің, жүрегінің дүрсілі –
Күмбірлеген домбырасы барында.
Өлшеусіз көп мұрамыз бар,
Соның бірі – күй аңыздар.
Күй аңыз – ел шежіресі,
Жүрекпен тек тыңдаңыздар.
Ерте, ерте, ерте еді,
Жоқ ол кезде ертегі.
Бар арманын бір бала
Болғандай ғып шертеді.
Дос болған адам адамға,
Осынау ғажап заманда,
Қай жерде, қашан екені
Белгісіз саған, маған да.
Ерте, ерте, ертеде еді,
Ешкі жүні бөртеде еді.
Қала ол кезде салынбаған,
Дала ол кезде көркем еді.
Адамды ауыр қамаған мұң –
Заманында бабалардың
Болған осы оқиғаны
Айтты бірі ағалардың.
Ерте-ерте, ертеде екен,
Жер жүзі өте көркем екен.
Болыпты бір жалмауыз хан,
Жарлыларға нақ жауыз хан.
Жағып күймен отты да,
Табады екен жоқты да.
Жыршы, күйші, көріпкел,
Би де бопты Кетбұға.
(Түрік ертегісі ізімен)
Ерте-ерте ертеде
Ешкі жүні бөртеде
Болған ертек айтайын
Түнде көзі ілінбейді,
Қорқақ бала дірілдейді.
Жылаумен күн батырады,
Жылауықтар бақырады.
Ахмет асқан дарын еді,
Талантын сол танып елі,
«Ол – елінің болашағы,
Ол – елінің бағы!», – деді.
Мініп атқа қара қасқа
Атам бүгін барады асқа.
Атаңды сен қарсы алғайсың
Жоқ қой үйде бала басқа.
– Ұшты, ұшты, не ұшты?
Лəйлек ұшты! –
Білеміз ғой оны біз,
Шошаң етті қолымыз.
Құмдыкөл басы қара құрт,
Қара құрт емес, қалың жұрт,
Қалың жұрт құба дөңесте.
Арам, кірлі күбір жоқ,
Домбырам басы бал қурай,
Басына қонар бозторғай.
Қалампырлы насыбай,
Насыбайды атпасам,
Ай туды, күңгірт кеш еді, алтын табақ,
Ару ғой Ай дегенің алтын қабақ.
Жүзінен сол сұлудың нұр төгілді,
Жапырақ – суда ойнаған алтын шапақ.
Атаң Отқа табынған,
Өзің бірге бағынған.
Тәңірің – Оттан боп үміт,
Атаң Отқа табынған.
«Есіл жазым өтті,– деп,–
Бәйшешегім кетті!» – деп,
Санадан жүз сарғайып,
Қасіреті мол жас зайып
Алдамшы өмір ылғи ғана у береді,
Өмір шіркін шамдай ақырын сөнеді.
Қара қайғы қалыңдады тым бүгін,
Мөлт-мөлт етіп көзіме жас келеді.
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі