Өлеңдер - Bilim - All

Кіру Тіркелу

Өлең, жыр, ақындар

dudu2015

Ұпайы: 94

Тіркелген уақыты: 24.03.2015 09:03
Соңғы кірген уақыты: 16.05.2015 02:01
Аты-жөні:
Жынысы: Ер
Пікірлері саны: 5

Жариялағандары

Мақалалар Өлеңдер Мақал-мәтелдер Ұлағатты сөздер Әзіл, анекдоттар

Балауса

Жұмекен Нәжімеденов

Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,

Менің елім

Жұмекен Нәжімеденов

Көкірегімнің үміті мен тілегі
Күй боп түлеп, күн боп шығып күледі.
Күн астында көк төбелер түледі —
Менің елім, менің елім — гүл елі!

Тау баурайында

Жұмекен Нәжімеденов

Жасыл-жасыл жағалай жал,
Жағалай жал, саған айтам!
Жылан қабық шұбар шыңдар,
Сендер де тас шығарсыңдар?

Туған өзен жағасында тұрды ол

Ғафу Қайырбеков

Үстінде бар солдаттың сұр плащы,
Өзіменен бірге кешкен жорық жол.
Кірпігінде жылт-жылт етіп бір тамшы,
Туған өзен жағасында тұрды ол.

Еске алу

Ғафу Қайырбеков

Әке деп жүргенімнің аға екенін
Мен сәби есейгесін білдім кейін.
Қаз тұрып жаңа ғана бассам керек
Кеткенде әкем тастап жер мекенін:

Мектебім

Ғафу Қайырбеков

Қолыма ұстап хат, қалам,
Балалық жүзбен сүйкімді.
Босағаңнан аттағам,
Бөліп тұңғыш ұйқымды.

Аттанарда

Ғафу Қайырбеков

— Сен екі жол, мен екі жол
Жазушы едік өлеңді.
Жүрегіміз бір деуші едік
Қоштасайық кел енді, -

Өмір күші

Ғафу Қайырбеков

Мыңдаған қалам өрнегі түсіп,
Алуан көздің от ізі қалған.
Талайдың басып алақаны ыстық,
Екінші қолға суымай барған,