Қандай басшы
Қазаққа басшымыз дер шляпалар,
Очки сап, портфель ұстап жүрген жандар.
Істеген он тиындық еңбегі жоқ,
Бос мылжың, даурықпада қанша мән бар?
Қазаққа басшымыз дер шляпалар,
Очки сап, портфель ұстап жүрген жандар.
Істеген он тиындық еңбегі жоқ,
Бос мылжың, даурықпада қанша мән бар?
Балалық шақ қой көп нəрсенің байыбына бармаған...
Менің нəзік жүрегімде күліп тұрғандай бар ғалам..
Естеліктер көп...кейбірі есте қалмаған
Балабақшада балалық шақтың қызығына қанбаған...
Өмірдегі шаттық, бақыт, қуаныш.
Біздер үшін мүлдем басқа түсінік.
Бұл өмірдің бізге берген сынағын
Шындығында жүрмізбе біз түсініп?!
Өмірді үзіп алуы,
Қараңғы көрге салуы.
Мың жасасаң да көңілде,
Сөзсіз, арман қалуы.
Орнымыз медресе оқып жатқан,
Талайлар оқу оқып өнер тапқан.
«Аз-көп» деп, бергеніңді молда сөз ғып,
Әуелден ресім жоқ ғылым сатқан.
Жан қайда әділетті іздейтұғын,
Адамшылық атақты көздейтұғын.
Тірлік пен өлген күнді бірдей ойлап,
Екі жайдан күдерді үзбейтұғын.
Қорғасын таулардың мүйісі сияқты,
Тас-тұғыр иектен құлжалар құлапты.
Құлапты олар да тәкәппар ақындай,
Қалдырып мәңгіге жаңғырық тұяқты.
Шимай-шатпақ жолдары көп өмірдің
Сол жолдарда тозаң болып төгілдім
Жүрегіме үңілмеген жандарға
Бір бейшара адамдай боп көріндім
Жалғыздықтан шаршады қара басым,
Жалғызсырау білсем де жарамасын.
Күдіктене беремін барлығынан
Дос болуға мен, сірә, жарамаспын.
...Мен - әйелмін...
Жылап та тұрып күле алам,
Құлап та жатып жүре алама.
Мен - әйелмін өйткені
Көзіме көрінбе сен, көрінбе сен
Сенсіз жүріп жатырмын өзімде есен
Түнде тыныш ұйқымда, түсім керім
Кінəм жоқ, мені ойлап көз ілмесең
Мен көрдім соқыр ағаш басын иген,
Жаһаннамға* кетеді оған тиген.
Зәһәр деп жас алманы дұспан тұтып,
Мисыздар ол ұжмақ деп барып сүйген.
Тағы да қолыма қалам алдым,
Бұл жолы саған ғана арнап жаздым.
Танысқанда өзіңменен білесің бе?
Жарқын шыққан дауысына ғашық болдым
Бозша шіркін, керемет қой қашанда,
Таң қаласың ауасына барғанда,
Кешкі кезде ауласында отырғанда,
Шабытына шабыт қосар жазғанда.
Мен, Шаттықпын, тек жүретін шаттанып
Ұстазбын деп айта аламын мақтанып
Өзгелермен тереземде тең болар
Қалмағанмен жыр жолдарым жатталып
Екі мың төрттің жаңалығын оқыдым
Оқыдым да, көңіліме тоқыдым
Ойлап тапқан айналайын ағадан
Жеттіме екен мақсатына осы күн?
Шүкір айтып жеттік айдың сұлтанына,
Пайғамбар нұрын шашып ұрпағына.
Жалқауланбай тілейік дұғамызды,
Мүмкін мұндай туылмас күн тағы да.
Сыртыңнан күліп жүретін,
Жыласаң іштей күлетін.
Осындай жандар көбейді,
Өмірді жалған сүретін.
Байлыққа құнығумен жүре берме,
Олардың болмас тіпті бірі жүлде.
Ойлағаның атақ пен мансап болса,
Олармен ашылмайды жолың мүлде.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі