Орнымыз медресе оқып жатқан
Орнымыз медресе оқып жатқан,
Талайлар оқу оқып өнер тапқан.
«Аз-көп» деп, бергеніңді молда сөз ғып,
Әуелден ресім жоқ ғылым сатқан.
Орнымыз медресе оқып жатқан,
Талайлар оқу оқып өнер тапқан.
«Аз-көп» деп, бергеніңді молда сөз ғып,
Әуелден ресім жоқ ғылым сатқан.
Шабыт деген базына ма
Арнасы сарқылмайтын қазына ма?!
Бүгінгі күн ертеңгі естелік
Еріксіз өздігінен жазыла ма?!
Жан қайда әділетті іздейтұғын,
Адамшылық атақты көздейтұғын.
Тірлік пен өлген күнді бірдей ойлап,
Екі жайдан күдерді үзбейтұғын.
Мен көрдім соқыр ағаш басын иген,
Жаһаннамға* кетеді оған тиген.
Зәһәр деп жас алманы дұспан тұтып,
Мисыздар ол ұжмақ деп барып сүйген.
Аналар бұл өмірдің нұрысыңдар,
Аналар ақ тілектің жырысыңдар,
Бұл өмірдің мәні мәңгі аналар,
Бұл өмірдің сәні мәңгі даналар.
Бесіктен белі шықпай бүгінгі ұрпақ,
Есірткіге құмар болды, сірә анық,
Осылай кете берсе жастарымыз,
Қазақтың келешегі не болмақ?
От бар-ау қара көзде жанып тұрған,
Сымбаты сұлу-ақ-ау барып тұрған.
Тік иық, жазық жаурын, орта бойлы,
Жіңішке бел қыналып, талып тұрған
Қарағай да қайғырып,
Суылдайды заманға.
Иесінен айрылып,
Кездескен берік қамалға.
Қайқы құйрық, шұбар қыз, істік мұрын,
Кім білсін, қандай екен ішкі сырын.
Әдепсіз, молда алдында тасыраят,
Біле алмай отыруды әнтек қырын.
Оян жастар, көзіңді аш, ерінбе
Қазақпын деп, құр мақтанба, елім деп
Сөзбен көкке көтермей елдің атын
Сауат ашып, білімге жақын тартын
Неше қыршын жастардың
Кеудесінен оқ өтіп,
Ауыздарынан қан кетіп,
Ішіне тартылып көздері,
Арманым асқақ, қол бұлғайды асқардан,
Қиялым самғап, жол іздейді аспаннан,
Жүрегім тулап, қорқады білем, бірақ та,
Жасқанбаймын! арманға жетем аңсаған!
Еске алып, асау толқын дарынды,
Сөз бастадым салмақты да сарынды.
,,Айта түс" деп қолдай кетті Сыр мен Құм,
Бəлкім, олар, ақын ұлын сағынды.
Кере қарыс маңдайынан ғарышқа жол салып,
Шаһиттік Ер ғұмыр шалқыған!
Сұңғыла сертінде бодандық булығып,
Дұғалы сөзінде азаттық аңқыған!
Түспейді жазсам жазу қара тасқа
Ауырлық түсті биыл біздің басқа.
Биенің құлынындай жарасушы ем,
Айрылдым мен әкемнен жеті жаста.
Сен неге жалқаулыққа еріп кеттің?
Жеп-жеңіл ой санаңды беріп кеттің .
Қайда қалды сонда сенің армандарың?
Əттеген-ай , оны да бір теуіп кеттің.
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі