Өлең, жыр, ақындар


Бір қария жерде де емес, көкте де емес,
Болғанда түбі терең, аузы кемеш.
Ішіне ит түссе де арам емес.

Көз



Меккеде бір ағаш бар түбі жуан,
Он екі ұл, алпыс екі қызы бір күні туған.

Он екі мүше, алпыс екі тамыр



Ағады алпыс екі бұлақ бір қайнардан,
Он екі бұлағы бар шыр айналған.
Ісіне таң қаламын құдіреттің,
Бәрі де бір нәрсеге ыңғайланған.

Алпыс екі тамыр, он екі мүше



Бір таудың алпыс сегіз саласы бар,
Он екі жанында қаласы бар.
Бау-бақша түрлі өсімдіктер,
Барлығын билеп тұрған анасы бар.

Алпыс сегіз тамыр, он екі мүше



Бір “әліп” мұнарадай көзім көрген,
Екі “мәт”, екі “сәкін” оған ерген.
Болғанда “иа” ден камал, нұрдан гауһар,
Болады кім данышпан мұны білген.

Адам, көз, жас, екі құлақ, cөз



Алпыс екі мәуелі шынар ағаш,
Ағашқа біткен бұтақ жалғас-жалғас.
Және де екі тесік бір мешітте,
Қаланған кірпіші бар іргесінде.
Бір әйнек шыны да емес, темір де емес,
Жасауы сынып кетсе қолдан келмес.
Жұмбағым тез ойланып тауып берші,
Сен-дағы жігіт едің өзім теңдес.

Адамның жаратылысы



Тамға таяқ сүйедім,
Отыз екі сыр-сырлап.

Отыз екі тіс



Бір мақұлық жұмыста сорлайды,
Мисыз деп оны жұрт ойлайды.
Саумайды, соғымға соймайды,
Бірақ та мінуін қоймайды.

Қол



Отыз екі орағым бар ғажайып,
Әттен, кейін кетеді ғой азайып.

Тіс



Бірі қысқа, бірі ұзын он бала,
Жұмысында тындыратын сол ғана.

Он саусақ



Кішкене ғана тостаған,
Жер дүниені бастаған.

Көз



Түпсіз терең тұңғиық
Бүкіл әлем тұр сыйып.

Көз



Қос қабыршақ қабысып,
Қарбызға тұр жабысып.

Құлақ



Сәуле астында жүз ине.

Кірпік



Тақырда тайдың ізі.

Кіндік



Күмбір-күмбір қарағым,
Қартайғанша жарадың.

Құлақ



Асқар тауда қара орман.

Шаш



Екі ағайынды,
Екеуі де бір үйде,
Бірін-бірі көрмейді.

Көз



Ақ дуалдың ар жағында қызыл ат,
Байлауынан бір босамас қызық ат.

Тіл



Егіз қайың,
Бой-бастары тең өскен.
Іске дайын,
Бұтақтары бес-бестен.

Қол