Өлең, жыр, ақындар

Аңшылық

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3635
Бұл мылтық қашырғандай бір құтымды,
Аң-құсы орман, көлдің үркітілді.
Қырға мен шығар едім тұлпар мініп,
Қондырып иығыма бүркітімді.
Аңшыға қысы да өлең,
Жазы да өлең.
Жүрегін емдейді жар назыменен.
Мен өзім шығар едім
Ширатылған
Құйрығы қошқар мүйіз тазыменен.
Кетпеген күші қайтып,
Өңі ескіріп,
Шығар ем достарымды ілестіріп.
Құс емес,
Қызығымды
Қайтар жолда
Берер ем қыз-қырқынға үлестіріп.
Түбінде саябырсып сезім селі,
Қария шал болғанда,
Көзім сөніп,
Аңшының өтірігін боратар ем,
Өзімнің айтқаныма өзім сеніп,
Бұл уақыт құлан ба еді,
Бөкен бе еді! .
Бұлдырап көз алдымда өтем деді.
Мен сондай болар едім
Бола алмадым...
Жарықтық сондай еді көкем менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туыстық туралы

  • 0
  • 0

Ғаламат қой туыстық,
Достық деген.
Бұл салада байқайсың бостық менен.
«Ағайынның барынан жоғы жақсы!»

Толық

Бұлбұл және оның иесі

  • 0
  • 0

Ту қадап төсіне
Қызарды күншығыс.
Айтты арыз иесіне
Тордағы әнші құс:

Толық

Септеу

  • 0
  • 0

Барлығыңа үлгі болар, қарақтар,
Байсалды да, ақылды да Марат бар.
Жеке басым ең алдымен, Мараттың
Жасы үлкенді сыйлағанын жараттым.

Толық

Қарап көріңіз