Өлең, жыр, ақындар

Құрмет

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3367
Ер бақытты бағасын берген елі —
Көп екен ғой көргеннен көрмегенім —
Қадеке!— деп,
Кәке!— деп,
Енді қазір
Отырғызып қояды төрге мені.
Уақыт шіркін өтеді,
Өзгереді.
Өзгергенін күн сайын көз көреді.
Осы кештің үлкені өзіңіз деп,
Және маған алдымен сөз береді.
Сый-құрметке жомарт қой дала біздің.
Одан қалған күні жоқ қаламыздың.
Алып-алып қояды інішектер
Амандығы үшін деп ағамыздың.
Ел жетпейді, шіркін-ай, елге біздің!
Бағасын бұл түсірмес өңгеміздің.
Содан кейін ішеді екінші рет,
Арқасы деп барлығы жеңгеміздің.
Мақсат емес тойдыру құр қарынды,
Шырқап қоя береді бір дарынды.
Сөзді бөлмей,
Жөнімен,
Сәтіменен
Жатқа оқиды содан соң жырларымды.
Дастарқанның қонғандай келіп құты,
Ұшып кете жаздайсың желік бітіп.
Аяғыңды тигізбей қара жерге,
Кетеріңде тұрады көлік күтіп.
Күлім қағып мейірлі қой көздері,
Қарыздар ғып осылай қойды өздері.
Құрметті бұл қалайша ақтаймын деп,
Кірпік ілмей шығамын кей кездері.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәрі бұлбұл

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте махаббат пен от егіз.
Бірақ оны түсінбей ғой өтеміз.
Алпысында,
Жетпісінің өзінде

Толық

Ескерткіштің емес ол тас құндағы

  • 0
  • 0

Ескерткіштің емес ол тас құндағы,
Орындығың тулап ед астыңдағы,
Аударылып түстің де ағып бердің
Төңкерілген қайықтай тасқындағы.

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Салқын сыз, дымқыл тұман соңында
Жылауық бұлттары бар қанат керген.
Күз келді мезгілінде арқа танып,
Күн бар ма байлығын ол тегін берген?

Толық

Қарап көріңіз