Өлең, жыр, ақындар

Жылқышы

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2743
Алағай да бұлағай
Ақ боранда, суықта
Атқа қонса бұл ағай,
Арымайды жуықта.
Қас батырдай пішіні
Құйып қойған еріне.
Киген қасқыр ішігі —
Қатты ескерту бөріге!
Солқ-солқ етіп тынымсыз
Соғады аты бүйірін.
Сетінетпей, шығынсыз
Сақтайды сау үйірін.
Жөн таппаса, оңай ма!
Жылқысымен ықтайды.
Жұт дегеннің
Алайда
Жұртынан бір шықпайды.
Уф!— деп ақыр соңында,
Кешсе бұлттар жабағы,
Күнмен бірге оның да
Ашылады қабағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үй қалаушы

  • 0
  • 0

Қалаушының, байқасаң,
Тым биікте тұғыры.
Соған түсер әр қашан
Ең алдымен күн нұры.

Толық

Адам мынау үйренген соң тұрмысқа

  • 0
  • 0

Адам мынау үйренген соң тұрмысқа,
Алдына оның түсе алмайды құмырсқа,
Ал бөлгенде сол еңбектің жемісін,
Артық алсам дейді пенде бір мысқал.

Толық

Қаздар қайтқанда

  • 0
  • 0

Жапырақ боп сары күз түсті, міне,
Қайтты қаздар өзінің түстігіне.
Қазағың мен қаздардың түбірі бір
Түсінеді көшпелі ел құс тіліне.

Толық

Қарап көріңіз