Өлең, жыр, ақындар

Дүрбелең

  • 25.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2432
Алау тілі әлсін-әлсін ұзарып,
Ашуланды оттың көзі қызарып.
Уақытымды,
Тынышымды,
Ырқымды ап,
Деп қазанның суы шықты бұрқылдап.
Езуінен ақ көбігін ағызып,
Деді сабын:— Уа, жүгенсіз! Уа, бұзық!
Кір жуғыштың қолы қалды күстеніп,
Кір қыстырғыш үнсіз тұрды тістеніп.
Электрге ерте кезден күзетші,
Не істесем деп, зыр-зыр қақты счетчик.
Сотқар өтек күжірейтті шүйдесін...
Соның бәрі күтімсіз бір жейде үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын ана

  • 0
  • 0

Жастық кезде жарасады сән ойлау.
Жарасады,
Керек бірақ абайлау.
Қарап тұрсаң,

Толық

Соғыста да

  • 0
  • 0

Соғыста да,
Бейбіт кез жаншылықта
Біз буынбыз заманға сай шыныққан,
Ащы менен тұщыдан тұрады өмір,

Толық

Сара апайдың Сапашы

  • 0
  • 0

Ертеменен далаға
Ешкіні айдап тастайды,
Сосын Сапаш қалаған
Ойынын бір бастайды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар