Өлең, жыр, ақындар

Түрмеде

  • 21.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1191
Абазға шығарасың мені қашан,
Өзіндей тұрғанда аға, неден сасам?
"Қадырдан Құдекеңдей ағам бар", - деп,
Бұлақтай өз-өзімнен қайнап, тасам.
Өзіндей жар менен дос жәрдем берсе,
Иншалла, ықпал орнай алға басам.
"Досыңды қиындықта сына" деген,
Қолымды "Қолтықта", - деп мойныңа асам.
Таусылып тиын, тамақ түгелінен,
Қарын ашып, болмай қалды артық нашам.
Шамалы тиын - пиын берер еді,
Тағама осындайда ұшырасам.
Осы айтқан өтінішті тыңдамасаң,
Басыңа балалардай күлді шашам.
Рахмет әрқашанда айтар едім,
Сөзімді сылтауратпай орындасаң.
Нәшәндік айтқаныңды анық қылады,
Қол соғып, қоңсы үшін қорынбасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айдарбайға

  • 0
  • 0

Жалынып, жазып маған сөз бер дейсің,
Қиялды қызғылықты өзгер дейсің.
Зейілім сөзден шығып кетті десем,
Боғыңды еріндің, - деп, езгендейсің.

Толық

Шағала мен тасбақа

  • 0
  • 0

Бетінде айдын көлдің асыр салып,
Жүруші ед бір шағала аулап балық.
Қайраты — қолтықтағы қос қанаты,
Сермесе, желдей зулап, судай ағып.

Толық

Қамын ойла халқыңның

  • 0
  • 0

Қайратты туған ер болсаң
Қамын ойла халқыңның!
Жетім менен жесірге
Өзі бол жүзі жарқынның.

Толық

Қарап көріңіз