Өлең, жыр, ақындар

Қарағай да қайғырып

  • 19.04.2015
  • 1
  • 1
  • 11394
Қарағай да қайғырып,
Суылдайды заманға.
Иесінен айрылып,
Кездескен берік қамалға.
Ақ қайың да дірілдеп,
Әлденені күткендей.
Қайғылы үнмен күбірлеп,
Сөйлейді тіл біткендей.
Дауылға әлсіз қара ағаш,
Күдерін үзбес өмірден.
Бұтасыз түбі жалаңаш,
Тас топыраққа көмілген.
Шоғырлы біткен сом терек,
Жыл сайын қажып, кемиді.
Қуарып қызыл гүл шешек,
Өлімге өзін телиді.
Жаңа өспірім жас шілік,
Жер тұлғасы болады.
Бақытты тұрмыс — тіршілік
Бір кезде соған қонады.



Пікірлер (1)

Елдос

Султанмахмут Торайгыров атамыз Жайлы коп олендерн былдым

Пікір қалдырыңыз

Ағайынның азғандығы

  • 1
  • 1

Өмірде неше түрлі уды іштім,
Неше түрлі азапқа, жаным, түстің.
Ағайынның ішінен ала шықса,
Жау ішінде бар ма екен сонан күштің.

Толық

Өмірді үзіп алуы

  • 1
  • 1

Өмірді үзіп алуы,
Қараңғы көрге салуы.
Мың жасасаң да көңілде,
Сөзсіз, арман қалуы.

Толық

Жас жүрек

  • 1
  • 0

Жас жүрек, қайда сенің ыстык қаның;
Тап мұндай мұздауыңның айтшы мәнін?
Тәтті үміттің қиялы сәуле беріп,
Ұйықтатпайтын толқынның жойдың бәрін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар