Өлең, жыр, ақындар

Ананың зары

Қарағым- ау жүрсің неге сеңделіп,
Одан да сен келмеймісің емделіп.
Ішімдікке салынғаннан не пайда?
Тазарсаңшы, өміріңе дем беріп.
Күні кеше кірдің үйге күлімдеп,
Әйеліңді беттен сүйіп, "күнім" деп.
Бүгін міне аузың тағы сасыды,
Жан-жағыңды жайпадың ғой, жының кеп.
Арақпенен жүрсің қарын семіртіп,
Тән құмарын одан сайын еліртіп.
Одан да сен отбасыңды ойлашы,
Көрмеймісің ащы суды жеңілтіп.
Әйеліңнің еститіні "меңіреу",
Балаң қалды бір бұрышта еңіреп.
Ащы суға басын иіп, салынған,
Бұл фәниде бәрінен де жеңіледі.
Ішімдіктен бір рет бағың жанды ма?
Ащы суың бір қамалды алды ма?
Анашыңды аясаңшы, құлыным,
Ойлан,балам, өмір әлі алдыда.



Пікірлер (1)

Модератор

Егер авторы өзіңіз болсаңыз, - авторы өзім - деп белгілеуді ұмытпаңыздар.

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз