Өлең, жыр, ақындар

Қына басқан қарағай

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1313
Салмағын салса да оған мынау аспан,
Күлместен,
Күңіренбестен,
Жыламастан,
Беткейде жатыр сұлап бір қарағай
Өн бойын жасыл түкті қына басқан.
Қарашы,
Жатыр тұтас бөлінбестен,
Қарамай тағдырына өлім кешкен,
Қадалған жердегі оның бұтағынан,
Кердің бе,
Өркендерін өрімдескен...
Қашаннан жатыр солай қыбыр етпей,
Қиылып қыршынынан күні жетпей.
Қиды екен қандай дауыл құлатуға,
Осынау мықтылықты құдіреттей!
Тағдыр да қайтара алмас бетін өктем,
Беу, ғажап қарағайлар,
Жетік өскен!
Бәрінің ортасында бұл алыпты
Қалайша
Шіркін өмір жетім еткен.
Соңынан қаулаған соң тілегі өріп,
Кетпепті қарағайдың жүрегі өліп.
Таянып бұтақтарын сол қарағай,
Сияқты келе жатқан тұрегеліп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі шумақтар

  • 0
  • 0

Елтідім мен сол күні,
Жұпар ауа исіне.
Ұқсап бір кеткен айналам
Тебіренген күйшіге.

Толық

Прикамье

  • 0
  • 0

Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...

Толық

Кезіп келем...

  • 0
  • 0

Кейде бұлт, кейде дауыл, кейде жаңбыр,
Тыныштар күні бар ма, мына жан бір.
Отырсам үйім қапас, ішім алау,
Дей ме әлде,

Толық

Қарап көріңіз