Өлең, жыр, ақындар

Келдің бе, жаным, көктеммен

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2050
Келдің бе, жаным, көктеммен,
Күтіп жүр ем көптен мен.
Көрмейді тағдыр,
Қатал ғой,
Көз жасынды төккенмен,
Келдің бе, жаным, көктеммен.
Келдің бе, жаным, көктеммен,
Лебің бе сенің —
Өпкен жел.
Қашықтата алған жоқ,
Қанша уақыт өткенмен,
Келдің бе, жаным, көктеммен.
Келдің бе, жаным, көктеммен,
Гүл ертеңде
Бөктерден.
Көк таулар тұрды қалқалап,
Көкжиекпен шектелген,
Келдің бе, жаным, көктеммен.
Келдің бе, жаным, көктеммен,
Жанымды өртеп
От деммен.
Қаңтардың қатқыл қысыңдай
Күндерім сенсіз өткерген,
Келдің бе, жаным, көктеммен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұсул

  • 0
  • 0

Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.

Толық

Қызыл гүл

  • 0
  • 0

Шоқтай жайнап қызыл гүл,
Желмен бірге ырғалып.
Төніп түр оған бір бұлбұл,
Басқалардан қызғанып.

Толық

Ән шарбаты

  • 0
  • 0

Отыр, достым, жыр жазайық,
Ән төгіп бір көмейден.
Қара шашың мүлде азайып,
Ақ талдары көбейген.

Толық

Қарап көріңіз