Жетінші ноябрь, Алматы
- 1
- 4
Бәрі де ұнасымды:
Неше тәулік түнерген күн ашылды,
Алаңдарды кернеген сән-салтанат,
Асылып Алатауға құлаш ұрды.
Бәрі де ұнасымды:
Неше тәулік түнерген күн ашылды,
Алаңдарды кернеген сән-салтанат,
Асылып Алатауға құлаш ұрды.
Біреулерді мерт қылып аламын деп,
Ашуыма ауыздық саламын кеп.
Тентек іні бетіме тік қараса,
Жасқанамын жандай-ақ залалым көп.
Өшем деп өкінбеймін, жыламаймын,
Жыласам да жұбат деп сұрамаймын.
Қыранның құдіретін қимасаңдар,
Қайтейін, тағдырын бер құралайдың.
Эльмира
Бұл өлең 1974-1975 жылдары жазылған. Мұқағали Мақатаев Маңғыстау облысына келгенде жазған.
Айгүл Таңжарқызы
Ауғанбайқызы Эльмираның әкесіне арналған екен өлең. Әуекеңнің үлкен әкесі мен бірге туған тумаластары Иран бетте қалып, елге өте алмай, арманда кеткен.
"...Бермеді тағдыр тілекті,
Итшілеп жүріп күн өтті.
Үзіліп қалған армандай..." өзге елде солай сүйегі қалған бауырды өмір бойы күткен екен. Ауғанбай әкеміздің қамшы өретін өнері болған.
Міністен қалған тарландай,
Жүрістен қалған арландай,
"...Таспасын тіліп, қамшы өріп,
Отырар еді Ауғанбай.
Адасып көштен қалғандай......" бауыры мен әкесін таппаған Әуекең өз мұңын Мұқағали айтса керек.
Аруна
Мұқағали Мақатаевтың Ауғанбай өлеңі мықты жазылған
Ауғанбайқызы Эльмира
Керемет өлең! 1975 жылы Маңғыстау облысы, Жетібай ауылына қыдырып келгенде әкеме арнап шығарылды.
Дулат
Қандай керемет, толығырақ ашып айтып берсеңіз екен, қиын болмаса, Эльмира ханым