Өлең, жыр, ақындар

Сенен де көңілім қалып барады

Отырмын терезеге қарайлап,
Таң атты міне арайлап.
Паx,шіркін! ...Айналайын мен,
Саған жаздым талай xат.

Сенен де көңілім қалып барады,
Бірақ жүрек сені ғана қалады.
Қазір маған керегі тек үнсіздік,
Сабыр ететін сабырымда қалмады.

Сенен мүлдем xабарда жоқ,
Жоғалдың сен сағам боп.
Саған айтар менің осы,
Қара қазандай өкпем көп.

Түн әлетінде көше кезіп,
Сенің қылықтарын жүректі езіп.
Жаншылатып, ауыртып сен,
Жүрсің бе маған ерегесіп?

Бәз біреуге жабысып,барасың,
Бақытыңды басқа біреуден табасың.
Мына кеудемдегі жүрегімді жұлып,
Алып кет,мені енді мазаламасың.

Сені көргенде меңіруленіп мен,
Жан-жағыма қарап таңғалған ем.
Ал сен болсан,мені көрмей,
Аңғалақтап өтіп кеткен сен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз