Өлең, жыр, ақындар

Кім көрінгенге, көп жайға

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2942
Кім көрінгенге, көп жайға
көңілім толмай, күйініп,
өзімді өзім жегеннен
мақсатына біреуі жетті ме?
Әлде бақ маған орнай ма?
Болмаса залым сорлай ма?
Ақымақтар әлде жиылып,
ақылды болып кетті ме?
Мен жалғыз мұңды жүргеннен
өзгерте ме өмір күймесін?
Быт-шыт боп жатқан беу дүние
табар ма содан үйлесім?
Құлпырып қайта Жер-кие
ағыта ма әлде түймесін?
Дүниені таптап күн көрген
зұлымдық бірақ күшінде,
адалдық тордың ішінде.
Жазылмас дертіне жалғанның
дауа іздеп бекер қармандым,
жақындар емес арман-күн.
Дүние сырқат, жанына
бола алмайды екен – алдандым –
адалдығым, өзім, сөзім де ем.
Шығынайын өзім өзімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыр қазағының қартайғандағы сөзі

  • 0
  • 0

Далада өстік
арғымақ аттың жалынан тартып мінуді біздер армандап
(жаяулап кешкен тіршілік құрысын таңдайың кеуіп,
тал қармап!)

Толық

Қашан шықты бұл өзі тірілерді

  • 0
  • 0

Қашан шықты бұл өзі тірілерді
түк елемей,өлгенді қадірлеген?
Ішіседі адамдар, бүгіледі.
сонсоң жерге енеді жалын денең.

Толық

Дос көңілі

  • 0
  • 0

Түк емес шарбы бұлттай даңқым, жебем,
сен менің болат бауыр алтын кемем.
Дүниеде түсінетін өзің ғана
мені бар жақсы-жаман қалпымменен.

Толық

Қарап көріңіз