Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 5799
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

250-інші оқ туралы баллада

  • 0
  • 1

Снаряд қара жердің ұрып төсін,
Волховтың сапырады тұнық кешін.
Жаралы жас жауынгер жанталасып,
Басады пулеметтің шүріппесін.

Толық

Соғыстан қайтқан солдаттар

  • 1
  • 17

Жаутаңдап қарап дала тұр,
Көз жасын сүртіп жаңа бір.
Хабарсыз ұлын сұрауға
Жолыңды тосып ана жүр.

Толық

Кемпірқосақ

  • 0
  • 3

Жердің жүзі дірілдеп
Жел дауылды сапырса.
Төсін бұлттың тілімдеп,
Қөк жалындар атылса.

Толық

Қарап көріңіз