Өлең, жыр, ақындар

Қаныш туралы екі өлең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 3078
1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында
Зілдей ауыр мезгіл жасы.
Көтер еңсе азалы елі
Оған ажал жетпес күші.
Қазыналы қазақ жері —
Қанышыңның ескерткіші.
2. КҮМБЕЗ
Болды ол алға тартар арымыздай,
Болды ол аппақ адал жанымыздай.
Кім оған тебіренбес, күңіренбес,
Болмаса жүрегі тас, қаны мұздай.
Тұратын тұлғасынан мін сезілмей,
Ғасырлар сирек табар ұлды өзіңдей.
Далаға мұнара боп тұрып қалды,
Елімнің елдігінің күмбезіндей.



Пікірлер (1)

Жаннур Аилбаева

Өте жақсы жазылған

Пікір қалдырыңыз

Ақ қайың

  • 0
  • 1

Жапырағын күн сүйіп,
Бұтағын жел тербеткен.
Даласында Волховтың,
Дарқан өсіп ер жеткен.

Толық

Қазақ тілі

  • 0
  • 0

Орта жолда бүріп тастап оқ құзғын,
Құлап жаттым құшағында көк мұздың,
Қасіретімді —қазақ тілін қанат қып,
Төрт бұрышты дүниеге жеткіздім.

Толық

Сарқырама

  • 0
  • 1

Көз тауып мұздың нәзік ойығынан,
Төгіліп меруерт моншақ мойынынан,
Шыққандай ерке сұлу еркіндікке
Кавказдың қарлы суық қойынынан.

Толық

Қарап көріңіз