Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3288
Жүрегімде талай мұңның бар табы,
(Жас ұлғайса салмағы оның артады).
Қысымынан көп қайнаған қанымның,
Соңғы кезде желкем жиі тартады.
Мойынымды бұрғызбайды, сіресіп,
Жүйкелерім бір-бірімен тіресіп.
Бойымдағы күшім менен қуатты
Әкеткендей әлдекімдер үлесіп.
Шығам үйден сүйретіп құр сүлдемді,
Аулақтатып «одан-бұдан» іргемді.
Әр қадамды санап басар кез келіп,
Сыншы күндер алдан күтіп тұр ма енді?
Көңілімнің көк дөнені қайдасың?
Жастық өтіп, қалғансың-ау жай басып.
Арқыраған, жарқыраған кім-кім де,
Асыра алмас уақыттан айласын.
Айлар ағып, жылдар жылжып жатады,
Кеш ұғындым - жаныма сол батады.
Күпім қазір көкжиектен ерте асып,
Таңым болса, тым кештетіп атады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Інілер

  • 0
  • 0

Сағынып жүрмін, бағынып жүрмін сезімге,
Жұқарып бара жатқандай берік төзім де.
Інілерімді іздейтін болдым үздігіп,
Бәрі де ыстық, қартайған осы кезімде.

Толық

Өлең маған өкпелі...

  • 0
  • 0

Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.

Толық

Тағдырлас досыма

  • 0
  • 0

Қызықты ойындардан қалыс қалып,
Бағынан балалықтың алыстадың.
Білдіртпей есейтетін өзіңе де,
Көп пе, аз ба біршама жол жүріліпті,

Толық

Қарап көріңіз