Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 6866
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Күлсем күлдің.

  • 0
  • 0

Күлсем күлдің.
Күн де сүйді. Түн тұйық.
Қараспан тау
Қақырайды жыласам.

Толық

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 0
  • 0

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Күрсінісіп тікені, изендері,
Көріне ме көн кеуіп, күйзелгені?
Көш барады ботадан ұзағырақ,
Адаса ма, сол бота із көрмеді.

Толық

Қарап көріңіз